Na sprzedaż trafia sowiecka "tetetka". Pistolet pochodzi ze starego importu niemieckiej firmy Frankonia. Nie jest zgodny numerycznie, przy czym posiada oryginalne, drewniane, wojenne okładki. Chwyt jest z roku 1945 (Iżewsk), a zamek z roku 1940 (Tuła). Na broni nie widnieją typowe, remontowe oznaczenia, jak przekreślony kwadrat; niemniej broń przeszła remont wojskowy. Brak zgodności numerycznej w pistoletach TT jest wbrew pozorom częstym zjawiskiem. Zazwyczaj dotyczy ono braku zgodności mechanizmu kurkowego z resztą broni, ale zdarzają się też takie przypadki jak tutaj. Dużym plusem jest stan lufy przedmiotowego egzemplarza- bardzo dobry, lustrzany, niewiele używany. Moim zdaniem bardzo ciekawa pozycja do kolekcji i na strzelnicę; w szczególności na tle wysypu egzemplarzy powojennej produkcji rumuńskiej. Do zakupu wymagana odpowiednia promesa/koncesja. 
 
Rys historyczny: podstawową bronią krótką armii rosyjskiej, na początku XX wieku, był rewolwer Nagant wz. 1895. Broń ta, pomimo iż była produkowana do lat 50'tych XX wieku (!), była przestarzała już w okresie I wojny światowej. Armia Czerwona przyjęła na wyposażenie, na początku lat 30'tych, pistolet samopowtarzalny TT - początkowo wz. 1930, potem nieco zmodyfikowany wz. 33. Była to standardowa broń krótka Armii Czerwonej do czasu zastąpienia jej przez pistolet Makarowa. Podczas drugiej wojny światowej broń ta była produkowana równolegle z rewolwerem Nagant, w dwóch zakładach - Tuła i Iżewsk. Konstrukcyjnie broń działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Produkowana była na licencji również w innych krajach bloku wschodniego. Źródła: Chris Chant, Ilustrowana Encyklopedia Broń Piechoty, Alma-Press 2009 i źródła własne autora.