Prawdziwa rzadkość z kolekcji firmowej- karabinek AKGN ze składaną kolbą metalową. Jest to wersja AKGN, przeznaczona dla wojsk powietrznodesantowych (I typ), wprowadzona w partii próbnej i bardzo szybko wycofana, ze względu na zginanie się kolb przy strzelaniu granatami. Wiem, że z wojska wyszło około 10 egzemplarzy tego karabinka, a pomimo braku wiarygodnych źródeł przyjąć można, iż wyprodukowano ich mniej niż 100. Mój ma numer seryjny 11 (!) i co warto zauważyć rocznik produkcji to 1959, a wzór AKGN to 1960 (!). Karabinek ten jest zbliżony do typowego AKS - pięknie wykonana broń, w zasadzie w jakości przedwojennej. Karabinek ten widnieje we wczesnych instrukcjach czy na planszach z AKGN. W pozostałym zakresie jest to typowy AKGN - wersja KBK AK, opracowana w latach 50'tych w Polsce, a dostosowana do miotania granatów nasadkowych o różnym przeznaczeniu. Głównymi zmianami w stosunku do typowego KBK AK jest dodanie zaworu gazowego (w pozycji zamkniętej odcinany/ograniczany był odpływ gazów co skutkowało oddziaływaniem większej ilości gazów na miotany granat); ponadto dodanie zatrzasku na żerdzi sprężyny powrotnej czy uzupełnienie karabinka o akcesoria umożliwiające miotanie granatami (w tym specjalny celownik, nasadka, czy gumowy amortyzator nakładany na zmodyfikowaną względem typowego AK kolbę). Każdy AKGN ma komorę zamkową frezowaną - stosowaną ze względu na wzmocnienie konstrukcji. Zespołem opracowującym broń, kierowali – Leon Chodkiewicz oraz Stanisław Dwojak. Przedmiot karabinek zachowany jest w bardzo dobrym, oryginalnym, nieużywanym stanie. Broń jest zgodna numerycznie, za wyjątkiem klapy komory zamkowej, która ma numer 10 (!). Lufa chromowana lustro. Regulator gazowy zastały. W komplecie są 4 magazynki, ładownica, pas nośny, przybornik i wczesny, radomski bagnet do AK.
[EDIT] zgodnie z pozyskanymi przeze mnie informacjami, a stosownie udokumentowanymi, wyprodukowanych było tylko 10 egzemplarzy tego karabinka.
Karabinki AK to prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalna broń na świecie; kojarzona zarówno z ZSRR, jak i terrorystami. Karabinki te, zasilane nabojem pośrednim, były bronią niewątpliwie wzorowaną na niemieckim MP/STG 44 - broni, która dawała dużą siłę ognia jak pistolety maszynowe, a zarazem skuteczny zasięg na dystansie zbliżonym do karabinów piechoty. Pierwsze, prototypowe egzemplarze powstały na krótko po zakończeniu II wojny światowej; natomiast masowa produkcja ruszyła wraz z pojawieniem się w 1948/49 roku wariantu, określanego w zagranicznej literaturze jako TYP I. KBK AK przez kolejne dekady ewoluował, a w poszczególnych krajach bloku wschodzniego powstawały przeróżne jego odmiany, różniące się między sobą przykładowo rodzajem technologii służącej wykonaniu broni, zastosowaniem elementów drewnianych lub bakelitowych, akcesoriami czy samym nabojem (ewolucja od 7,62 do 5,45 mm). Karabinki te są produkowane do dnia dzisiejszego, a powstało ich już więcej niż 100 mln sztuk na całym świecie (zgodnie z powszechnie dostępnymi danymi). Niewątpliwie ich legendarna trwałość i niezawodnośc jest prawdą, jednak należy podkreślić, iż cechy te nie mają charakteru bezwzględnego. Opis opracowano na podstawie: Chris Chant, Ilustrowana Encyklopedia Broń Piechoty, Alma-Press 2009; artykułu Karabinek-granatnik wz. 1960/70, opublikowanego pod adresem internetowym opisybroni.pl oraz źródeł własnych autora.
Comments